Gun jij jezelf minder?
Het ging eigenlijk heel goed met haar. Laten we haar Sophie noemen. Ze was lekker weer op dreef. Maar soms vloog het haar aan alle kanten aan. Kreeg ze zo’n gespannen gevoel in haar lijf.
En als we er naar keken, was het ook niet niks. Ze was zelf weer op de been, maar nu zat haar echtgenoot thuis.
En mocht ze de tent van een groot gezin en hond bijna alleen runnen. En ondertussen had ze een nieuwe baan, het sociale leven ging ook nog gewoon heerlijk door en het sporten, alle buitenschoolse activiteiten, etc, etc.
Haar verhaal bracht mij terug naar onze verbouwing.
Een heel ander verhaal, maar toch ook vergelijkbaar.
In januari van dit jaar begon bij ons thuis een verbouwing. De hele benedenverdieping lag eruit, terwijl wij met ons gezin boven woonden. Alleen de geïmproviseerde keuken stond ergens beneden.
Soms buiten onder de veranda (was best fris in januari) in de schuur (was tijdelijk best knus).
Maar genoeg over de keuken….
Ik wist dat dit deze verbouwing, hoe graag we het ook wilden, veel energie zou kosten. Dus ik had van te voren een afspraak met mezelf gemaakt.
Ik gunde mijzelf minder.
Ik ging in deze periode geen cursussen en webinairs volgen, minderde de sociale activiteiten (alleen als ik er echt heel veel zin in had). En even geen enthousiaste initiatieven vanuit mij.
Ik bleef sporten, maar als het soms maar 2 keer in de week lukte, ipv 3 keer was ik ook tevreden.
Ik kookte meer van hetzelfde, in plaats van allerlei nieuwe recepten uit te proberen.
En ik accepteerde hulp. Hulp van mijn lieve schoonouders en lieve moeder voor de was.
En lieve vrienden die soms een maaltijd kwamen brengen.
Wat een luxe was dat!
Ik deed minder, minder van alles. Want de verbouwing was veel. En dat naast gezin, werk en naasten. Na 19 weken verbouwing was het allemaal af. We zijn mega blij met het resultaat.
En ik ben ook blij met ‘minder’, door ‘minder’ ben ik niet helemaal gesloopt.
Zijn we er relatief ongeschonden door heen gekomen. En kan ik nu lekker gaan genieten van ons ‘nieuwe huis’.
En nu weer terug naar ‘Sophie’, haar weekenden bleken vol, haar agenda was vol. Ze hield nog veel ballen hoog. Dus de vraag was of zij zichzelf wat minder gunde? Want er was dan geen verbouwing gaande. Maar er speelde genoeg in haar leven, wat heel veel tijd en energie koste. Dus zo nodig om minder te moeten, minder te doen.
Ik zag de ontspanning op haar gezicht ontstaan, toen we spraken over weekenden zonder afspraken. Over even geen initiatieven nemen, aangeven aan vrienden en familie dat je het wat rustiger aandoet. En hulp inschakelen.
Dit mag, dit kan en is heel oké, ook voor jou.
Gun jij jezelf minder?
Rustige groet,
Wendela