Single Blog

 

Ik mocht afgelopen week genieten van een weekje wintersport.
Dat is iets waar mijn gezin en ik altijd lang van te voren op kunnen verheugen.

 

Geluk

En we hebben het geluk dat we samen met drie andere gezinnen op pad gaan.
Verblijven met z’n allen in één groot huis, waarbij ieder gezin zijn eigen appartement heeft.
Waarbij we samen na een dag sneeuwpret met elkaar borrelen.
En de twaalf kinderen heen en weer rennen tussen de verschillende appartementen.
Samen chillen, gamen, verstoppertje doen, sneeuw ballen gooien en nog veel meer fijns.

 

Popte iets

En deze week popte er bij mij tijdens het skieën een woord op.
Dat heb ik soms. Dan popt er opeens iets in mijn hoofd.
Iets wat voor mij op dat moment wat betekent. Belangrijk is.
En dat ga ik dan ‘onderzoeken’, wat zegt dit woord? Waarom popt dit op?

 

Snow-flow

Dat had ik bijvooorbeeld een tijdje geleden met wenspunt.
En die gebruik ik nog regelmatig.
En nu al skieënd, ontstond er opeens de term  ‘snowflow’.
Toen ik daar in die bergen aan het spelen was, lekker naar beneden aan het zoeven,
ervaarde ik ‘snowflow’.

 

Zacht en sprookjesachtig

En misschien kan je er wel wat bij voorstellen wat dat is. Maar misschien ook helemaal niet.
Vooral als je niks met wintersport hebt, is het misschien lastig te begrijpen.
‘Snow-flow’ heeft voor mij te maken met zaken waar ik heel gelukkig van word.
Met skieën ben ik buiten, in meestal hele mooie natuur.
Ruige bergen, waarvan de toppen soms bijna blauw kleuren.
De sneeuw die alles zachter en sprookjesachtiger maakt.
De frisse lucht die ik inadem, en die mij om heen ‘zoeft’ als ik naar beneden glij.

 

Hobbels en sprongen

En dan de hele dag lekker lichamelijk bezig. In beweging.
Ik moet niks en mag veel. Waarbij ik de lat zo hoog kan leggen als ik zelf wil.
Ga ik lekker snel de berg af, gewoon knallen, zoals we dat noemen?
Of maak ik mooie sierlijke bochtjes? En probeer ik mijn techniek te verbeteren?
Of volg ik mijn zonen? En maak ik vooral met de jongste kleine sprongetjes over hobbeltjes?

 

Angst verdwijnt

En niks moet. Het mag allemaal. De piste ligt er om te ontdekken. Op de manier die ik wil.
En ja, soms is het wat stijl of glad.
Maar zoals mijn man mij vroeger altijd vertelde: ‘Een zwarte piste, is eigenlijk een rode piste met een kort pittig stukje.’
Waardoor dat zwart mij niet meer beangstigt. Ik er met plezier af ‘zoef’.
En ik dus ook die wat spannnendere stijle stukjes overwin.

 

Passie delen

Daarnaast vind ik het gezinsgeluk en geluk met vrienden, tijdens zo’n vakantie,  zo groot!
Want je deelt samen een passie. De passie van wintersport.
Je staat er samen vroeg voor op om die eerste mooie piste te pakken.
Liefst voordat iemand er overheen is geweest.
En dan na de afdaling, wordt er vol enthousiasme over gesproken hoe lekker die piste was!

 

Zo ontspannen

En het enige waar ik voor mijn gevoel mee bezig ben tijdens zo’n week is:
Hoe ga ik de berg af en wat ga ik straks eten?
En hoe ontspannen is dat?
Met zoveel lieve mensen om mij heen, die net zo genieten.
Met wie ik dan vaak mooie gesprekken heb in de lift, op het terras of bij de borrel.

 

Heerlijk speels

Met heel veel kinderen, waarmee ik gek kan doen.
Geintjes kan uithalen. En lekker kan spelen.
Want dat is wat sneeuw met mij doet. Ik krijg er een heerlijk speels gevoel van.
Vrij. Mijn hoofd is leeg. Maakt ruimte voor heel veel moois.
En de tijd is aan mij.
Ik geniet van mijn snowflow.

 

Waar zit jouw flow?

Weet je hoe het is met jouw flow? Waar vind je die in?
Heb je een fijne hobby? Een lekkere actieve sport?
Of geniet je van koken, knutselen, een fijn boek lezen?
Het is belangrijk dat je weet waar jij je flow vindt.
En dat hoeft echte niet elke dag snowflow te zijn.
Maar elke dag een portie flow is goed voor je. Dat geeft energie en plezier!
En kleur aan je dag én je leven.

 

Rustige groet,

 

Wendela